Aanvoerder Jean-Michel Hoebregs: "Ik wil Geel terug naar eerste amateur brengen"
Jean-Michel Hoebregs (27), de Truiense kapitein van Verbroedering Geel, kijkt uit naar de match bij de stadsgenoten van Zepperen-Brustem. "Elk punt is extra in strijd voor de eindronde".
Als geboren en getogen Truienaar heb je nooit bij een club uit Sint-Truiden gevoetbald?
"Dat klopt. Met Gingelom, Landen, Jeuk, Torpedo Hasselt, Patro Eisden, KVK Tienen, en Verbroedering Geel staat er geen enkele Truiense club tussen. Ik heb even bij de U17 van STVV getest onder trainer Bart Janssens, die ik later in Geel terug tegen kwam, maar de overgang naar de Kanaries is uiteindelijk afgesprongen omdat de ploeg waarvoor ik toen al had getekend de transfer naar STVV niet meer wilde. Ik heb dus nooit een officiële wedstrijd voor een Truiense ploeg gespeeld. Wie weet gebeurt dat ooit nog op het einde van mijn carrière."
Je hebt intussen al heel wat seizoenen op de Geelse teller staan?
"Ik ben bij De Zotten aan mijn zesde seizoen bezig als je de coronajaren meetelt. In het seizoen 2018-2019 ben ik in eerste nationale bij Geel begonnen onder trainer Bart Janssens. Ik ben toen ook kapitein geworden als vervanger van Lorenzo Matarrese die jammer genoeg vaak geblesseerd was. Ik was en ben mondig en kan het goed uitleggen. Bovendien was er op dat moment geen heel ervaren speler in het team of hij sprak geen Nederlands. Sindsdien ben ik nog steeds de kapitein."
Wat betekent deze club voor jou?
"Heel veel. Wat je hier in Geel hebt op een lager niveau, dat vind je niet vaak meer. Er zijn nog maar enkele traditieclubs die in de amateurreeksen spelen. Je hebt Sporting Hasselt, Racing Mechelen, Lyra-Lierse, maar die clubs kan je niet vergelijken met Verbroedering Geel. De accommodatie, de velden, het stadion en de omkadering zijn top. Dat gaat over de professionaliteit, de manier waarop de club werkt, over de supporters die zich zowel thuis als op verplaatsing laten horen als over de medewerkers binnen de club. Ik had bij Patro en bij Tienen gespeeld vooraleer ik in 2018 naar Geel kwam, maar toen ik voor het eerst het veld op stapte en het stadion vanop het veld zag, viel mijn mond open van bewondering. Van alle amateurclubs en in sommige gevallen ook van profclubs in de Challenger Pro League, zoals bijvoorbeeld Francs Borains, is het Leunenstadion toch wel het meest indrukwekkende. De medewerkers leven met hart en ziel voor de club. Dat was bij Tienen en Patro ook wel, maar hier in Geel is dat nog veel meer. Je wordt als speler gewaardeerd. En als jij je als speler ook inzet voor die mensen, dan doen zij heel veel voor jou terug. Dat maakt het zo mooi."
Het Leunenstadion is een extra troef om spelers aan te trekken?
"Zeker. Ik ken veel spelers die naar Geel willen komen en ik ken, in die zes seizoenen dat ik hier ben, ook veel spelers die heimwee hebben naar hun periode bij Geel omdat ze beseffen dat het bij Verbroedering Geel wel goed is. Spelers, die vertrekken, denken vaak dat het elders beter is, maar dat is niet altijd het geval."
De club is op de terugweg van 1ste provinciale?
"Een club met dergelijke accommodatie runnen, is geen sinecure. En er komt meer bij kijken dan alleen het financiële plaatje. De hele gemeenschap moet mee achter een club staan om mee vooruit te gaan. Achter de schermen zijn de clubbestuurders, partners en stad Geel hard bezig om deze club weer te brengen waar ze hoort. Op het veld is het aan ons om de club sportief te brengen waar ze hoort. Dat is niet gemakkelijk. Ploegen die naar het Leunenstadion komen, zijn extra gemotiveerd om op ons veld en in ons stadion te spelen. Dat uit zich op twee manieren. Ofwel spelen ze één van hun beste wedstrijden van het seizoen en de ganse ploeg overstijgt zich. Ofwel bezwijken ze aan de druk. Maar we zullen altijd opboksen tegen ploegen die in Geel iets extra willen presteren. Dat is de keerzijde van in zo'n mooi stadion te spelen."
Je kan de ontgoocheling na een minder resultaat niet snel onderdrukken?
"Ik ben een winnaar. Ik verlies niet graag. Ik ben kwaad en gefrustreerd als we een wedstrijd die we in handen hebben toch niet winnen. Dat is ook doorheen de jaren gegroeid met de persoonlijke belangen in Geel. Ik weet wat er allemaal nodig is geweest en nog is om deze club van de definitieve ondergang te redden. Mijn vader is voorzitter geweest, heeft mee aan de kar getrokken om de club opnieuw gezond te maken en op de kaart te zetten. Ook Dirk Foriers draag ik een heel warm hart toe omdat ik weet wat hij financieel, maar ook privé voor deze club heeft gedaan. Ikzelf ben ook heel hard met Geel begaan. Mijn familie is hierbij betrokken. We hebben de club super graag en we krijgen ook heel veel terug van de club. Als je dan de derby's tegen Turnhout en Witgoor Sport niet wint of als je voor staat, maar de zege toch nog laat ontglippen, dan doen dat pijn. Dan ben ik heel gefrustreerd, want ik heb dan het gevoel dat ik heel wat mensen teleurstel."
Je wordt als defensieve speler uitgespeeld, als middenvelder of verdediger?
"Naast een winnaar, ben ik ook iemand die mij tegenwoordig meer wegcijfert in het teken van de ploeg. Ik probeer eerder iemand anders te helpen, dan voor het eigen succes te gaan. Dat heeft door de jaren heen ook heel wat van mijn pure instinctieve spelplezier afgenomen. Vroeger was ik een box-to-box-speler, die zowel verdedigde, maar ook mee in de zestien kwam. Nu ben ik meer een controlerende speler geworden, iemand die het spel van de tegenstander probeert af te breken en de bal inlevert. Ik ben van een creatieve speler geëvolueerd naar een moderne waterdrager: lopen, werken, mentaliteit tonen, coachen en af en toe een goaltje of een assist meepikken. Ik speel nu meer in functie van het team. Ik ben niet de man die veel scoort of assists geeft. Dat geeft een kick als dat lukt, maar ik kan evengoed op de achtergrond genieten door de ploeg te helpen of te zorgen dat iemand anders kan scoren door een loopbeweging die ik maak waardoor de ploegmaat ruimte krijgt om te scoren of een assist te geven."
Wat is jouw doel nog bij Geel?
"Ik heb nog een contract voor twee extra seizoenen. Ik wil de club terugbrengen op het niveau waar ze stond toen ik er begon. Dat was in 1ste nationale, 1ste amateur. We hebben de club samen met papa teruggebracht van provinciale naar amateur. Nu is de volgende stap om de club samen met voorzitter Fabian Morren en de rest van het team terug op de kaart te zetten in tweede en eerste amateur. Dat is mijn doel voor mijn 30ste. Ik ben er nu 27. Hoe dichter ik bij de 30 kom, des te gepikeerder en teleurgestelder ik ben als we een wedstrijd verliezen. Dat heeft ook met dat doel te maken. In het meest ideale scenario zouden we dit jaar nog de eindronde halen en via die nacompetitie promoveren naar 2de amateur. Dan hebben we nog twee seizoenen om ons naar 1ste nationale te begeven."
Wat is er nog nodig om de eindronde te halen?
"Het zijn nog zes matchen. Ik denk dat we in de buurt van de 50 punten moeten eindigen om aanspraak te kunnen maken op de eindronde. Een 12 op 18 zou daarin niet slecht zijn met nog wedstrijden tegen Zepperen-Brustem en Berg en Dal op het programma, maar alle punten zijn natuurlijk welkom. Daar gaan we voor. Op zich kunnen we elke ploeg aan, maar we moeten durven toegeven dat we niet in een goede flow zitten en dat we daar zo snel mogelijk uit moeten zien te geraken."
Te beginnen met Zepperen-Brustem, derde in de stand, niet evident?
"En zeker met dit weer niet. Dat maakt het nog zwaarder. Het veld in Zepperen staat al niet bekend als het beste van de reeks. Sommige van mijn Truiense vrienden noemen het voetbalveld zelfs 'Het Plein van de Kruisbanden' omdat er al zo veel ongelukken zijn gebeurd. Gilles Nyns, een van mijn kameraden bij Zepperen-Brustem, is er omwille van een gescheurde kruisband niet bij. Verder ken ik Jens Lowies en de mannen Van Welkenhuysen. Ze hebben een heel goede ploeg in hun eerste seizoen in derde amateur. Ze spelen afwachtend voetbal en daar zijn ze heel sterk in. Ze hebben een goed laag blok met vooraan goalgetter Dylan Van Welkenhuysen die maar een halve kans nodig heeft. Het zal hard werken en knokken worden voor elke bal. Maar we mogen niet met schrik om te voetballen naar Zepperen trekken, want dan verliezen we sowieso."
Zullen er ook Truiense supporters voor Geel zijn of alleen maar voor Zepperen-Brustem?
"Voor mij is dit sowieso een speciale wedstrijd omdat ik tegen een paar vrienden speel, maar ook omdat het tegen een ploeg uit mijn stad is. Ik hou van Sint-Truiden. Dat is mijn stad. Ik ben een 'Truieneer' in hart en nieren. Er zijn al wat berichten uitgewisseld met mijn vrienden naar aanleiding van de wedstrijd van zondag. Naast heel wat bekende Geel-supporters zal ik ook heel wat bekenden uit mijn omgeving in de tribunes zien. Omdat het tegen Geel is, komen zij ook eens zien. Dat geeft mij extra motivatie, al is die met het oog op de eindronde er sowieso al. Ik wil graag winnen om op te schuiven in het klassement, want we hebben de voorbije weken te veel punten laten liggen. Daarnaast wil ik ook winnen om de berichten achteraf van de vrienden niet te moeten horen bij verlies. Ook al zijn die maar om te lachen, je deelt die steken toch liever zelf uit dan dat je ze krijgt (lacht)." DJ
