'Anderlecht is om die reden jaloers op Club Brugge'
Het Nieuwsblad neemt de huisstijl van Anderlecht eens onder de loep. Trainer René Weiler moest paars-wit zijn imago teruggeven. Maar wat is dat precies? Er is zelfs enige jaloezie richting Club Brugge.
"De paars-witte slogan luidt net We Are Anderlecht, en - iets minder bekend - The Art of Victory. Zelfs de marketeers in het clubbestuur buigen zich over die leuzes. Waarvoor staat die We Are Anderlecht? Betekent het dat de club elke match moet domineren en winnen? Betekent het dat de club over de meest stijlvolle spelers moet beschikken? Betekent het dat de club de grootste talenten moet voortbrengen? Anderlecht is een merk dat tot ver over onze landsgrenzen heen bekend is, maar een duidelijke definitie zou het nog beter in de markt zetten en een helderder verwachtingspatroon scheppen", schrijft de krant.
"Want nu interpreteert iedereen het op zijn manier. Zo wordt zelfs in Brussel toegegeven dat de Club-slogan No Sweat, No Glory de Brugse lading goed dekte. De blauw-zwarte fans wisten dat het niet altijd academisch moest zijn, maar wel dat elke speler er zijn kop voor zou leggen. De publieke opkomst bleef aanzwengelen en Club veroverde na elf jaar weer de titel."
"Soit, No Sweat, No Glory zou nooit werken in het Astridpark. Daar moeten RSCA en Weiler niet naartoe, want paars-wit moet altijd artiesten in zijn rangen hebben die het offensieve spel bepalen. Anderlecht moet de Belgische concurrenten op zijn minst angst inboezemen op basis van techniek en klasse. Dan mag je al eens verliezen van Waasland-Beveren, als de dribbelaars zich maar getoond hebben. Als er af en toe een wauw door het stadion galmt, dan zit het goed."
