Anderlecht in de problemen: "Op zo'n moment komen de grenzen van het systeem bloot te liggen"

Zondag slaagde Anderlecht er niet in te winnen van een tienkoppig Standard. De Luikenaars wisten hoe ze Anderlecht moesten aanpakken.

"Een geheim is het niet meer: Anderlecht houdt niet van de bal. Paars-wit heeft vaak balbezit, maar dat is niet de stijl van René Weiler. Die wil het liefst dat zijn team snel toeslaat, wanneer de tegenstander de bal kwijt is en nog niet de tijd heeft gehad om zich te herorganiseren", schrijft journalist Guillaume Gautier in Sport/Voetbalmagazine. "Zijn plan B zijn de voorzetten. Het liefst in doel gewerkt door Lukasz Teodorczyk of in de rebound, nadat de verdediging van de tegenstander een kans onvoldoende wegwerkte."

"Al na een paar seconden gereduceerd tot tien brachten de spelers van Aleksandar Jankovic gaandeweg een plan ten uitvoer dat na de rust vaste vorm kreeg toen Corentin Fiore Benito Raman verving waardoor Standard achterin met vijf postvatte. Door op die manier de aanvoer van Alexandru Chipciu te neutraliseren verstoorden de Rouches de gebruikelijke bevoorrading van Teodorczyk in de zestien. Weiler probeerde nog door Dennis Appiah te vervangen en zijn Roemeense vleugelspeler van dieper te laten komen, maar dat leverde niets op."

"Standard plooide zo ver terug dat er geen sprake meer was van drie verschillende linies. Aan de zeldzame tegenprikken van de Luikenaars deden hooguit drie spelers mee. De zes andere (vijf verdedigers en een middenvelder) vormden een afweerlinie voor doelman Jean-François Gillet. Daardoor werd het een doorlopend spel van een steeds maar weer aanvallende ploeg tegen een team dat alleen maar verdedigde, met spitsen die er maar niet in slaagden de code van de verdediging te kraken."

Anderlecht vond geen antwoord op de muur van Standard. "Op zo’n moment komen de grenzen van Anderlechts systeem bloot te liggen. Paars-wit creëert maar moeizaam kansen door het centrum, ook omdat het twee centrale verdedigers opstelt die erop gericht zijn af te breken. Als de verdedigers de meest vooruitgeschoven stenen van de tegenstander niet in beweging krijgen, kan er nooit een gat in de muur gemaakt worden."