Uitgespuwde Yves Marchand stopt als videoref: “Ik ben het kotsbeu”
Yves Marchand (52) houdt het voor bekeken als videoref. De ervaren arbiter zal volgend seizoen niet meer in het busje van de VAR kruipen om wedstrijdfases te beoordelen. Na een gesprek met scheidsrechtersbaas Johan Verbist werd in onderling overleg beslist dat stoppen als videoref het beste was voor Marchand. Zelf is de man het ondertussen kotsbeu.
“Een paar weken geleden had ik een gesprek met Johan Verbist. We vonden allebei dat het moeilijk was voor mij om aan te blijven. Kijk, er zijn het afgelopen seizoen twee incidenten geweest waarbij ik betrokken was. Ook al zou ik mijn job nog twee, vier, zeven of twaalf weken goed doen, bij een derde incident zou men mij sowieso afmaken”, steekt Marchand van wal in Het Nieuwsblad.
Marchand beseft dat een fout snel gemaakt is, en wijst meteen naar het WK dat momenteel aan de gang is. “Een foutje is snel gemaakt. Kijk naar het WK. In de ene match wordt een bepaalde fase afgefloten, in de volgende match doen ze niks. Zolang een fase voor interpretatie vatbaar is, zullen er foutjes worden gemaakt.
“Iederéén maakt die foutjes, maar alleen ik werd door pers en publiek zo geviseerd. Waarom? Omdat ik de eerste was die in beeld kwam. Iedereen verweet me dat ik Zulte Waregem geen penalty gaf toen Olayinka neerging tegen Club Brugge. Nochtans gaf David Elleray, op internationaal vlak de grote baas van de videorefs, mij gelijk. Maar intussen kreeg ik bakken kritiek.”
"Het is een hondenjob, niet normaal. Ik ben het kotsbeu"
En dus is het genoeg geweest voor de 52-jarige Marchand. Hij houdt het voor bekeken. “Het is een hondenjob, niet normaal. En aan de haatmails en bedreigingen ontkom je niet. Mensen krijgen je nummer te pakken en bellen je op, ook op Facebook weten ze je te vinden. Ik heb eens een bericht gekregen van iemand die vond dat ik beter zo snel mogelijk tegen een boom reed. Je delete dat meteen, maar op den duur denk je toch: zo kan het niet verder.”
“Ik ben gescheiden, het is niet dat mijn gezin er last van ondervindt, maar zelf ben ik dit ook kotsbeu. En vroeg of laat begint het allemaal opnieuw. Als ik videoref zou blijven en ik zou weer een foutje begaan, dan tonen ze mijn kop weer op het journaal en is het hek weer van de dam. Het ergste van al: je mag niet reageren. Als arbiter kan je na de match nog uitleg geven, als videoref moet je zwijgen. Nooit kreeg ik een wederwoord. Neen, het is genoeg geweest.”
