Club Brugge, Anderlecht of Gent? Felice Mazzu is duidelijk over vertrek
Felice Mazzu staat nu al sinds 2013 aan het roer bij Sporting Charleroi. Het moet gezegd worden: de Italiaanse Belg levert uitstekend werk op Mambourg. Getuige daarvan: de tweede plaats in het klassement die Charleroi momenteel bekleedt.
De voorbije jaren werd Mazzu al meermaals in verband gebracht met de vacante posities bij Belgische topclubs. Standard, Club Brugge, Anderlecht, AA Gent, KRC Genk: geen enkele club uit de G5 ontsloeg zijn toenmalige trainer zonder aan Mazzu te denken als potentiële opvolger.
Flirt met Standard, Club Brugge en Gent hapten niet
Enkele jaren geleden was er een flirt met Standard, maar uiteindelijk bleef Mazzu bij Charleroi. Ook de interesse van de andere Belgische topclubs werd nooit écht concreet. Bij Club Brugge en AA Gent hielden ze de boot af, onder meer omdat het Nederlands van Mazzu voor verbetering vatbaar is.
Toch staat het in de sterren geschreven dat de 51-jarige Mazzu op termijn bij een Belgische topclub aan de slag gaat. Zelf wil hij het uiteraard niet gezegd hebben, maar het lijkt steeds meer alsof Mazzu bij Charleroi tegen zijn plafond aan zit.
"Is er een club geïnteresseerd? Dan zien we wel"
“We zullen zien. Als men van mij verwacht dat het beter moet, of even goed, dan moet er kwaliteit bij. Je kunt niet blijven teren op mentaliteit en hard werk alleen”, klinkt het in Humo. Zichzelf aanbieden bij een topclub, doet Mazzu niet. “Ik ben niet op zoek.
“Is er een club in mij geïnteresseerd? Dan zien we wel. Komt die club niet, dan blijf ik en zal ik even hard mijn best doen. Zelfs al zal het moeilijker zijn. Maar, weet u: niets is makkelijk in het leven. Wie voor de makkelijkste weg kiest, zet geen stappen meer. Alleen wie de confrontatie met een moeilijkere uitdaging aangaat, boekt vooruitgang”, gaat Mazzu verder.
Dromen van Italië
Eén iets wil de coach van Charleroi zeker en vast realiseren tijdens zijn trainerscarrière: in Italië coachen. “Mocht ik ooit een Italiaanse club kunnen trainen terwijl mijn ouders nog leven, zou ik met hen terugkeren. Het zou de verwezenlijking van een groot levensdoel zijn.”
“Trouwens, stilaan begint men er wat over mij te praten, in La Gazzetta dello Sport en in de lokale kranten. Mijn neven sturen me die artikels op. Dus, wie weet... Ik zal er alles aan doen om te blijven groeien en op een dag naar Italië te kunnen. Maar gebeurt het niet: niet erg. Ik heb mijn ouders nog, mijn vrouw en mijn kinderen: wat kan ik meer verlangen? Ik móét gelukkig zijn”, besluit Mazzu.
