Club-hooligan verklaart nu al de oorlog: "Tegen Antwerp is het gewoon anders"
Thierry Dodici is 49 jaar en een hooligan van Club Brugge. In het boek East-Side Never Dies schreef hij zijn ervaringen in de harde kern van Brugge van de afgelopen 35 jaar neer.
"Vechten was de enige manier om je doel te bereiken. Ik deelde in die beginperiode aardig wat klappen uit, maar moest ook zelf meppen incasseren", aldus Dodici. "Van vuisten, maar ook van broekriemen en van vuilzakken gevuld met stenen. Dergelijke wapens zijn na verloop van tijd gelukkig uit die gevechten verdwenen. Ik heb geluk dat ik nooit ernstig geblesseerd ben geraakt. Als iemand op de grond lag, trapte ik nooit na. Dat hoorde niet. Ik kan niet verklaren waarom we vochten. Waarom wel in het voetbal en niet in het rugby of het tennis?"
"Ik wist het toen niet en ik weet het nu nog altijd niet. En met mij vele anderen. Je gaat gewoon op in de groep, in een strijd die je niet mag verliezen. Een wedstrijd waarin we niet konden rellen was zelfs een teleurstelling. Je wilde je kracht en die van de groep gewoon tonen. Stand your ground, opnieuw, zelfs los van het voetbal. Als Club Brugge een match zou winnen, maar de Brugse fans hadden moeten weglopen voor een gevecht, dan moest je beschaamd zijn.”
"Er zijn nu veel jongens die met vrouw en kinderen naar Club komen kijken. Ik probeer een balans te zoeken door het hooligan is me af te zweren, maar de vrienden die ik er heb gemaakt niet in de steek te laten. Neem nu de confrontatie met Antwerp dit weekend. Ik ben dan misschien geen hooligan meer, maar voor de clash met onze eeuwige vijand zal iedereen op scherp staan. Iedereen. De match tegen Antwerp is gewoon anders.”
